Proboszczowie

Proboszczowie Parafii Zwiastowania NMP w Tomaszowie Lubelskim

1. ks. Melchior Stefanides
   Profesor Akademii Zamojskiej. Za jego rządów odbyła się pierwsza wizytacja kościoła dokonana przez ks. kan. Jana Sasina w 1629 r. Uzyskał od Ordynacji Zamojskiej  w 1639 r. dekret nakazujący parafianom uiszczać zaległe dziesięciny.
2. ks. Jan Krzycki
   Scholastyk zamojski, zapobiegliwy i gorliwy kapłan. Uzyskał dalsze przywileje dla kościoła od Ordynacji Zamojskich.
3. ks. Andrzej Kłopocki
   Dziekan Zamojski, założyciel Bractwa Różańcowego w 1684 r. Erekcji tego Bractwa dokonali Ojcowie Dominikanie.
4. ks. Jan Sieprawski
   Doktor teologii, kanonik i kustosz Kolegiaty Zamojskiej oraz Rektor Akademii Zamojskiej.
5. ks. Paweł Kołaczyński
   Doktor teologii, kanonik zamojski, człowiek wielkiej nauki i wiedzy.
6. ks. Wojciech Sikorski
   Kanonik zamojski, pobożny i świątobliwy.
7. ks. Piotr Leszczyński
   Wielki czciciel Różańca św.
8. ks. Grzegorz Ochocimski
   Doktor filozofii, dziekan bełzki, który w 1693 r. uzyskał od Ordynacji Zamojskiej wyrok nakazujący zwrot legatów szpitalnych.
9. ks. Stanisław Gołębiewski
   Profesor Akademii Zamojskiej. Za jego czasów parafię wizytował bp Szembek w 1717 r. – nakazując dekretem reformacyjnym naprawić wieżę i  kościół.
10. ks. Walenty Wcisławski – doktor filozofii i prawa, kanonik zamojski, Rektor Akademii, kanonik potylicki, Pod koniec życia zrezygnował z funkcji proboszcza i wstępił do klasztoru Kanoników Regularnych w Krakowie.
11. Bp Jerzy hr. Laskarys (1744-1748)
    Pochodził z rodziny weneckiej szlachty, należał do zakonu teatynów, zreformował Akademię Zamojską. W czasie probostwa w Tomaszowie był biskupem tytularnym Zenopolis. W 1748 r. został mianowany opatem w Żółkwi, następnie patriarchą Aleksandrii a potem łacińskim patriarchą Jerozolimy.
12. ks. Jerzy Kaszuba-Biedkowski
    Kanclerz katedralny lwowski, kanonik chełmski. Wsławił się jako kolonizator Maził, co w późniejszych czasach stało się powodem licznych zatargów miedzy proboszczami tomaszowskimi a Ordynacją Zamojską.
13. ks. Mateusz Kosiarski
    Kanonik zamojski. Za jego rządów parafię wizytował Bp Gołaszewski z  Przemyśla w 1796r. Za czasów jego probostwa kościół został gruntownie odnowiony.
14. ks. Józef Słomkowski
    Kanonik zamojski, człowiek cichy i spokojny.
15. ks. Feliks Kwiatkowski (1817-1872)
    Prałat lubelski, dziekan zamojskiej kapituły. Rządził parafią kilkadziesiąt lat od 1817 do 1872 roku. Położył liczne zasługi dla kościoła i parafii. Uporządkował sprawy finansowe. Za jego czasów odremontowano plebanię i zabudowania gospodarcze, pokryto gontem wikariat, pokryto gontem kościół parafialny. W 1828 roku wybudował nowy szpital z funduszu ks. Jana Morawczyńskiego, sprawił wiele sprzętów kościelnych. W 1863 r. w smutnych wypadkach powstania styczniowego omal nie stracił życia. Jeden sam pozostał na probostwie. To jego osamotnionego rosyjscy żołdacy chcieli zabić, zmuszając do oddania pieniędzy.
16. ks. Stanisław Skórzyński
    Pierwszy dziekan tomaszowski, przybył z parafii Wożuczyn. Odpowiadał za remont i wyzłocenie głównego ołtarza oraz malowanie ścian świątyni. To za jego proboszczowania wybuch pożar dachu kościelnego – cudownie ugaszony.
17. ks. Ludwik Szumiata (10.XI.1887-1906)
    Gdy przyszedł na parafię już był stary i zmęczony życiem, jednak bardzo pobożny. Wówczas świątynia zaczęła ulegać zaniedbaniu.
18. ks. Julian Bogutyn (1911-1934)
    Za jego czasów dach kościoła pokryto blachą cynkową i zabezpieczono fundamenty gontowym daszkiem. To on witał marszałka Józefa Piłsudskiego w 1921r. Wydał książeczkę o Najświętszej Marii Pannie w Tomaszowskim Obrazie cudami słynącej.
19. ks. Władysław Bargieł (1934-19.06.1940)
    Kanonik zamojski. Kapłan bardzo energiczny, pracowity. Do Tomaszowa przybył 15 marca 1934 r. i od samego początku rozpoczął budowę nowego kościoła. Zaczął gromadzić materiały budowlane. Wówczas wzniesiono pod dach mury potężnego, budowanego z rozmachem wielkiego kościoła. Z pewnością nie spocząłby gdyby nie II wojna światowa. Dzieli on wówczas los kilkudziesięciu kapłanów z Lubelszczyzny. Od 1940 do 1945 kolejno jest wieziony na zamku Lubelskim, w Oranienburgu i Dachau. Nie załamał się jednak i  podtrzymywał innych na duchu swoją postawa i hartem. Po wojnie już nie wrócił do Tomaszowa.
20. ks. Feliks Woźniak (czerwiec 1942-1945)
    Stary i schorowany. Wyjechał po II Wojnie Światowej.
21. ks. Jóźwiak (1945)
    Chorowity, bardzo krótko pracował w Tomaszowie.
22. ks. Stanisław Niedźwiński (1946-1950)
    Kontynuuje budowę nowego kościoła. Wówczas nakryto nowy kościół dachem.
23. ks. Jan Kosior (1951-1953)
    Kanonik zamojski, pracował w parafii tylko dwa lata, następnie został przeniesiony do Biłgoraja. Odpowiadał za zmianę modrzewiowych drzwi w kościele na oszklone.
24. ks. Stanisław Krynicki (1953 – +25.02.1962 )
    Doktor prawa, kanonik zamojski. Za czasu jego probostwa wybudowano wieżę na nowym kościele, zamontowano tam cztery dzwony.  Wówczas nastąpiło poświęcenie nowego kościoła przez biskupa Piotra Kałwę. Odnowiono dzwonnicę modrzewiową. Umarł 1 lutego 1962r. Jego pogrzeb był wielką manifestacją wiary.
25. ks. Stefan Wrzołek (18.02.1962- +20.06.1987)
    Mgr teologii, prałat. Odpowiadał za budowę kościołów filialnych w Wieprzowie i Majdanie Górnym.
26. ks. Tomasz Raczkowski (1987-1989)
    Mgr teologii. Wówczas nastąpił podział Tomaszowa Lubelskiego na trzy odrębne parafie.
27. ks. Hermenegild Frąkała (1989-2005)
    Kapelan Jego Świątobliwości, kanonik gremialny kapituły zamojskiej, pierwszy kustosz sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej, dziekan dekanatu Tomaszów Północ. Kapłan bardzo gorliwy. Za jego staraniem kościół przeszedł gruntowny remont: wymiana podłóg, odnowienie 7 ołtarzy w kościele, relikwii św. Feliksa, Anioła w stroju trynitarskim. Podczas gdy był proboszczem dn. 17 lipca 1994 r. obraz Matki Bożej Tomaszowskiej został ukoronowany złotymi koronami papieskimi, ks. Hermenegild został pierwszym kustoszem sanktuarium. Zmarł 25 czerwca 2005. Pochowany na cmentarzu parafialnym (starym) w grobowcu kapłańskim.
28. ks. Eugeniusz Derdziuk (2005-2010)
    Kapelan Jego Świątobliwości, dr teologii, dziekan, egzorcysta diecezjalny. Dzięki jego staraniu Sanktuarium zostało pokryte gontem po ponad 90 latach, wygląd został na nowo przywrócony do pierwotnego. Kapłan bardzo pracowity, pełen zapału i pomysłów, a zarazem bardzo pobożny, świątobliwy.
29. ks. Czesław Grzyb (2010-2023)
    Kapelan Jego Świątobliwości, Dziekan. Za jego czasów sanktuarium przeszło szereg prac konserwatorskich i restauratorskich. Jeden z inicjatorów powstania kolumn pamięci historycznej oraz pomysłodawca stacji różańcowych. Wprowadził nabożeństwo do św. Rity z Casii. 
30. ks. Jarosław Przytuła (od 2023)
    Doktor Teologii, przed objęciem probostwa w Tomaszowie rektor Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej.