Ołtarz wykonany jest z drewna polichromowanego ze złoceniami i srebrzeniami, w stylu barokowym, powstała ok. poł XVIII. Ołtarz portalowo-kolumnowy, jednoosiowy, dwukondygnacyjny ze szczytami. Retabula ujęte są dwiema parami kolumn o gładkich trzonach z bogatymi głowicami kompozytowymi, ustawionymi na wysokich piedestałach, oraz kanelowymi pilastrami o stylizowanych głowicach kompozytowych, na których spoczywa wydatny, bogato gierowany gzyms przerwany z uskokami, nad nim wolutowy naczółek, pośrodku wazon z kwiatami. Nad wewnętrznymi kolumnami putta. Po bokach retabulum wąskie akantowe uszaki z wolutami. Drugą kondygnację w formie płyciny ujętej piastrami z motywem kompanuli oraz wspartej po obu stronach stylizowanymi wolutami z motywem cekinowym i ażurowym grzebieniem dzwoneczków na górnej krawędzi, wieńczy naczółek złożony z odcinków koła i wazonów z kwiatami, w szczycie promienista gloria.

Detale ołtarza głównego, drewno złocone i polichromowane, manierystyczny i barokowy, 2 ćw. XVII w i 1 poł. XVIII w., ilość 11

Detale wykonane są z drewna polichromowanego złoconego w stylu manierystycznym i barokowym z 2 ćw. XVII w i 1 poł XVIII w.

Wyróżniamy 11 sztuk tychże detali.

Relikwie św. Feliksa znajdują się w drewnianej trumnie pokryte rococowym ornamentem z 1 poł XVIII w. znajdują się w murowanej mensie ołtarza głównego.

Początkowo relikwie znajdowały się w kruchcie kościoła trynitarzy w Tomaszowie, skąd po 1783 r zostały przeniesione do kościoła Zwiastowania NMP.

Święty, którego tors, głowa ręce i nogi są rekonstruowane, ukazany jest w pozycji leżącej z głową wspartą na zgiętej w łokciu ręce. Ubrany jest w barwne szaty (1 poł. XVIII w.) ze złotymi obramieniami, od tyłu przykryty amarantową kapą.

Obraz św. Jan Chrzciciel to tempera na desce w stylu manierystycznym z 2 ćw. XVIII w.

Obraz pionowy, zamknięty od góry półkoliście, monochromatyczny. Postać malowana w kolorze umbry na białym tle przedstawia św. Jana Chrzciciela w całej postaci, stojącego, zwróconego w prawo, ubranego w skórę przerzuconą przez lewe ramie, przepasująca biodra i opadającą za plecami na ziemię. Święty w lewej ręce trzyma krzyż na długim ramieniu, u nóg klęczy baranek. Twarz św. Jana pociągła, z długimi włosami zaczesanymi do tyłu, z wąsami i krótka brodą, o prostym długim nosie, dużych oczach, wysuniętej do przodu dolnej wardze, szerokich ustach. Długie nogi o lekko zaznaczonej muskulaturze, lekko rozstawione.

Rzeźba wykonana z drewna lipowego, polichromowanego i złoconego w stylu barokowym, w 4 ćw. XVIII w..

Rzeźba usytuowana na przerwanym naczółku belkowania dolnej kondygnacji. Przedstawia siedzącego biskupa w stroju pontyfikalnym, wysokiej infule z krzyżem greckim, kapie i długiej szacie. Spod kapy, pod szyją widoczny humerał, prawą rękę opiera na kolanie, w zamkniętej lewej dłoni trzymał niegdyś atrybut. Twarz długa z wysoko uniesionymi łukami brwi, nad patrzącymi do góry oczami, wydatnymi kośćmi policzkowymi, prostym nosie, otwartych ustach z grubymi wargami- rzeźbiona schematycznie. Figura polichromowana na biało, infuła i kapa złocone.

Rzeźba wykonana z drewna polichromowanego złoconego, w stylu barokowym z 4 ćw. XVIII w.

Przedstawienie w formie dwóch rzeźb w zwieńczeniu ołtarza głównego, pod względem sylwetki i opracowania formy stanowią lustrzane odbicie.

Św. Biskup ukazany w pełnej postaci, frontalnie w pozycji siedzącej. Twarz skierowana na wprost, włosy długie opadające na ramiona, ręce opuszczone na kolana. Na głowie infuła biskupia. Ubrany w białą obszerną szatę na której złota kapa spięta na piersiach. Proporcje prawidłowe, modelunek ciała mało precyzyjny, schematyczny.

Obraz olej na płótnie w stylu barokowym z 1 poł. XVIII w..

Obraz zbliżony kształtem do kwadratu, przedstawia siedzącą z prawej strony starzą kobietę – św. Annę. Kobieta zwrócona jest w lewo, z zakrytą głową, w płaszczu z futrzanym kołnierzem , fałdy płaszcza złożone są na kolanach i w ciemnej sukni, z otwartą księgą na kolanach, przytrzymywana prawą ręką z lewej strony Maryja o dziecięcej twarzy z odsłoniętą głową , włosy zaplecione z tyłu z chusta, w płaszczu, na kolanach Maryi Dzieciątko Jezus, stojące na szeroko rozstawionych nóżkach w białej, przeźroczystej ukazującej ciało koszulce, wyciągające ręce do św. Anny. Za św. Anną widać oparcie krzesła. Postacie umieszczone na tle chmur , nad nimi Gołębica. Tonacja błękitna.

Obraz olej na płótnie , styl renesansowy z 1 poł. XVI w., widoczny wpływ szkoły włoskiej.

Obraz „ Zwiastowanie NMP” półkoliście zakończony umieszczony jest w ramie bogato dekorowanej ornamentem palmetowym stylizowany, w górnej partii rama zdobiona jest motywem główek aniołów uskrzydlonych. Scena rozgrywa się we wnętrzu komnaty, o czym świadczą meble oraz okno z którego widać krajobraz. NMP ukazana jest w postawie klęczącej w lekkim skręcie ciała, zwrócona w stronę Archanioła Gabriela z rękami złożonymi w geście modlitewnym. Archanioł Gabriel przedstawiony został  z profilu, w lekkim przyklęku z ręką prawą uniesioną w geście pozdrowienia, w lewej zaś trzyma wstęgę z napisem mało czytelnym. Postaciom towarzyszy Gołębica Ducha Świętego. Modelunek postaci przeprowadzony dość oszczędnie i w sposób uproszczony, jednocześnie rysunek wykonany został kreską płynna i miękką. Szaty miękko opadające z pewnym rozmachem w fałdach układających się u stóp Maryi i Archanioła. Tonacja kolorystyczna utrzymana w odcieniach cynobru. Barwy żółtawoszarej, brunatnej, szata Archanioła- białoczerwona, płaszcz – szaroniebieski. Szata NMP w kolorze czerwonym i granatowym nieco przytłumionym. Obraz znajduje się w zasuwie w ołtarzu głównym.

Obraz olej na płótnie  w stylu barokowym wykonany w 2 poł. XVIII w.

Obraz znajduje się na zasuwie ołtarza głównego, przedstawia Najświętszą Maryję Pannę Niepokalanie Poczętą unoszącą się w otoczeniu  aniołów. Maryja stoi w kontrapoście, w kuli i depcze stopami węża. Ubrana jest w biało-szarą suknię, na którą narzucony jest czerwono-różowo płaszcz z ciemnozielono-niebieską podszewkę. Otaczające Maryję aniołki ubrane są w jasnozielono-niebieskie szaty. Tło stanowią brązowo-szare obłoki.