Ołtarz główny – drewno polichromowane i złocone, styl manierystyczny wykonany w 2 ćw. XVIII w. Ołtarz marynistyczny uzupełniony ok. 1721 r w elementy barokowe.
Ołtarz drewniany, architektoniczny, portalowo-kolumnowy, z bramkami. W dolnej kondygnacji trójosiowy, w dolnej jedno, na wysokim cokole. Nad bramkami para obelisków wotami ustawiona na bazie, zwieńczona dekoracyjnym kwadratonem, dolna kondygnacja retabulum złożona z pary kompozytowych kolumn oplecionych winoroślą, ustawionych na wysuniętych do przodu, pokrytych ornamentami cokołach. W osi środkowej zamkniętej łukiem półkolistym z aniołami w polach pach, o bogatej arabeskowym ornamentem dekorowanej ramie mniejszy obraz Najświętszej Maryi Panny z dzieciątkiem w roccocowej ramie. Na zasuwie pierwszej obraz Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, na drugiej Zwiastowanie. Po bokach kolumn prostokątne, wąskie, zamknięte u góry łukiem półkolistym, monochromatyczne w tonacji obrazy św. Jana Chrzciciela i św. Mikołaja. Poniżej elipsoidalne rolwerkowe kartusze, nad nimi kartusze okrągłe. Z boku na wysokości górnych kartuszy usadowione na długich, z wolutowym uszakiem konsolkach klęczące putka. Kondygnację oddziela szeroki fryz nad osiami bocznymi dwuczęściowy, w dolnej feston w górnej arabeska. Nad kolumnami impost z główkami aniołków, powyżej przerwany, trójkątny naczółek z usadowionymi na nim postaciami dwu biskupów. Kondygnacja górna flankowana przez dwa mniejsze obeliski z kartuszami w dolnej części o kwiatowym zwieńczeniu, jednoosiowa. Obraz św. Anny Samotrzeciej ujęty przez dwie hermy dźwigające wygierowany nad nimi, profilowany gzyms zwieńczony przerwanym, półkolistym naczółkiem, pośrodku stopa glorii z gołębica w polu. Ołtarz polichromowany na biało, ornamenty złocone, tło pod wotą przy obrazie NMP i w obeliskach z czerwonego aksamitu. Pod ołtarzem grób rzekomego Św. Feliksa.
Ołtarz znajduje się w prezbiterium.