Monstrancja wykonana z mosiądzu złoconego, w stylu neobarok, powstała  na przełomie XIX/XX w.

Monstrancja o owalnej stopie dekorowanej pasmem ornamentu o motywie rytmicznie ułożonych liści jednoblaszkowych. Trzon smukły, raz przewiązany z jednym talerzykiem. Gloria promienista wykonana z pofałdowanej blachy wyciętej w ząb. Puszka otoczona przez pierścień dekorowany esowatymi motywami i repusowanymi groszkami. Zewnętrzny wieniec z winnej latorośli podtrzymywany przez dwa anioły. Wyżej po środku Bóg Ojciec błogosławiący z obłoków. Glorię wieńczy krzyżyk dekorowany listkami i wolutkami, korona, Bóg Ojciec i aniołki srebrzone.

Stan monstrancji dobry.

Monstrancja wykonana mosiądzu złoconego, w stylu neobarok. Prawdopodobnie powstała w 1 poł. XIX w. . Znajduje się w zakrystii kościoła parafialnego.

Monstrancja wykonana jest na elipsoidalnej stopie, cokolik wybrzuszony lekko, dekorowany repusowanym ornamentem płatkowym. Trzon z gruszkowym nodusem, pod glorią podpórka z liści akantu, między nimi w polu muszlowym serce. Gloria promienista z nałożoną na awers rokokową koroną wokół puszki i wieńcem z kłosów i winnej latorośli podtrzymywanym z obu stron przez dwa anioły. Kłosy barwione na żółto, winna latorośl karminowa, liście na zielono. Gloria zwieńczona kulą z płaskim krzyżykiem.

Kielich mszalny, wykonany ze  srebra złoconego, styl barokowy, powstał w poł. XVII w. . Miejsce przechowywania to zakrystia kościoła parafialnego.

Kielich mszalny z XVII w. być może z dodana późniejszą stopą. Kielich o wielolistnej stopie na niewielkim cokoliku, przy zbiegu łuków wieloliścia głowy, wierzch pokryty ornamentem roślinnym perełkowym szlakiem i florystycznymi medalionami, w co drugim medalionie gorejące serce.

Wierzch wznosi się tulejowo, podzielony załamaniami na kwatery – odpowiednio do ilości płatków wieloliścia stopy, w tej części przynitowane cherubiny.

Powyżej między dwoma pierścieniami talerz, nad nim gruszkowaty kaboszon pocięty ornamentami liściastymi, nad nim kolejny talerz oddzielony pierścieniami i dzwonowata czara z koszyczkiem dekorowanym mięsistymi liśćmi, kwiatami i aniołami. Aniołki srebrne.

Stan kielicha dobry.

Kielich mszalny, wykonany ze srebra pozłacanego, styl barokowy,  powstał w 3 ćw. XVII w., miejsce przechowywania to zakrystia kościoła parafialnego.

Kielich o okrągłej wypukłej stopie dekorowanej promienistymi falistymi żłobieniami, łączący się pasem pierścieniem z gruszkowym nodusem, ten z kolei z dzwonowatą czarą.

Stan kielicha dobry.

Świecznik wiszący wykonany z mosiądzu oraz szkła kryształowego. Styk świecznika to późny barok a powstał około XVIII w.

Świecznik wiszący-korpusowy. Trzon trzyczłonowy, zakończony kulą, repusowany. Do trzonu w dwóch poziomach zamontowane sa esowato wygięte ramiona zaopatrzone w kielichowe, spłaszczone profitki. W dolnym poziomie 12 ramion, w górnym 6. Ramiona ozdobione licznymi kryształowymi wisiorkami w kształcie sopli zakończonych grotami. Świecznik zawieszony na kanelowym pręcie , przewiązany dwoma nodusami w kształcie głowic, wyżej zakończony ośmiolistnym talerzykiem z podwieszonymi do niego wisiorkami.

Świecznik znajduje się w nawie głównej przed kruchtą .  Zdjęta dolna czasza kuli trzonu w celu podłączenia w tym miejscu  żarówki rtęciowej.

Świecznik wiszący wykonany z mosiądzu oraz szkła kryształowego i kolorowego. Styl świecznika to późny barok powstał około XVIII w. 

Świecznik wiszący korpusowy, pięciopiętrowy. Trzon zakończony kulą, ramiona esowato wygięte zaopatrzone w profitki, ozdobione kryształowymi i z kolorowego szkła wisiorkami w kształcie sopli z grotami i dekoracja wolutową. Trzon wieńczy wieloboczny talerzyk z podwieszonymi wisiorkami. W pierwszym piętrze zawieszono 18 ramion, w drugim 12, w trzecim 6 a w czwartym 4.

Świecznik znajduje się w nawie głównej przy tęczy. Brak dolnej czaszy kuli trzonu: w tym miejscu podłączona żarówka rtęciowa.

Świecznik wiszący wykonany z mosiądzu w stylu klasycystycznym w 1 poł XIX w.

Świecznik wiszący typu korona. Obręcz w kształcie węża gryzącego własny ogon, koniec ogona zawinięty do środka obręczy pokrytej łuskami. Świecznik posiada 6 esowato wygiętych ramion z talerzykowatymi profitkami, między ramionami na świece mniejsze zakończone blaszanymi kwiatkami. Obręcz zawieszona na trzech łańcuchach podwieszanych do niskiej korony złożonej z wałka i wieńca prostych liści. Pole korony wypełniają dekorowane liście.

Świecznik wiszący wykonany z mosiądzu w stylu klasycystycznym w pierwszej poł. XIX w..

Świecznik wiszący typu korona, na obręczy ozdobionej szklanymi paciorkami i wisiorkami w kształcie sopli. Zamocowane 8 uchwytów w kształcie antytetycznie ustawionych wolutek przechodzących w liście akantu. Górą zaopatrzone w kielichowate, spłaszczone profitki. Obręcz zawieszona na 4 łańcuchach. Łańcuchy podpięte do korony o profilowanej obręczy z wypełnionym dnem ozdobionym kaboszonem. Wysoką koronę tworzą proste liście jednoblaszkowe, lekko wygięte na zewnątrz u góry.

Świecznik znajduje się w nawie płd. Kościoła w stanie dobrym. Przekształcony na potrzeby oświetlenia elektrycznego.  

Świecznik stojący wykonany z mosiądzu w stylu eklektycznym w latach 1900-1901-1905.

Świecznik o dzwonowatej stopie, podpartej trzema kulkami, o tralkowym trzonie połączonym ze stopą półkulistym nodusem z pierścieniowymi łącznikami. Profitka na cienkiej iglicy w formie czary.

Ilość świeczników 6 sztuk.